Tasmanië 2

Tasmanië 1. 03-02-2020

Jawel, inmiddels al 3 februari, we hebben voor vier dagen een hotel geboekt, vlakbij het centrum van Hobart, alles op loopafstand. Het is alweer acht jaar geleden dat we hier geweest waren, maar het komt allemaal bekend voor, je kent dat wel, “ojah" en “zie je nou wel”. Ook dat bijna alle wegen in het centrum, eenrichtings verkeer zijn en dat Hobart op een heuvel/berg is gebouwd. Dus alles wat naar beneden gaat, waar alle leuke dingen zijn, moet je ook weer terug naar boven lopen. Hmmm, is soms wel de een dingetje. We hadden een aantal leuke tripjes gepland, zoals naar het MONA- museum, naar Salamanca market, (die is er alleen maar op zaterdag tot een uur of één in de middag. Naar een whisky/wijn proeverij. En alles waar we tegen aan lopen. Ook moesten we voordat we de camper in Hobart op gaan halen, bedenken wat we allemaal moesten aanschaffen om te kunnen slapen. We wisten nog van acht jaar geleden, dat het ook overdag, maar vooral s’avonds erg kan afkoelen, zelfs “freezing”, koud is. Aangezien ze bij het auto verhuur bedrijf, geen lakens, kussens en dekens meer mee verhuren, moet je dit zelf aanschaffen. We wilden zeker geen kapitalen uit geven hieraan, hebben we toch maar gezocht naar een soort action en gevonden.
De camper die we in Perth hadden gehuurd, had alleen maar twee goedkope camping stoeltjes en een tafel, drie geplastificeerde, te grote matrassen, die eigenlijk niet in de camper passen. Na twee nachten slapen, had ik de decubitus op m’n heupen zitten, dus een twee persoons opblaas matras aangeschaft, een donsdekbed, wat lakens en twee kussens en dat allemaal voor “cheap". Niet meer, zoals de vorige keer, naar het “Leger des Heils. De dekens toen, waren wel gewassen, maar toch belande Els op de eerste hulp met een vervelende jeuk over armen en benen. Nee, daar hebben we van geleerd.
Hobart is een erg leuke stad, waar veel te zien is, zoals gezegd, het MONA museum, waar mooie exposities te zien zijn. Ook Salamanca market, nu nog groter dan voorheen, veel locale producten en een hele gezellige sfeer. We zijn met een soort snelboot naar het museum gevaren, duurt een kleine twintig minuten, gelukkig hebben we stralend weer. Een leuke ervaring via zo’n boot naar het museum, wel ff 90 traptreden om bij de ingang van het museum te komen. In het museum, op de begane grond nog ff een drankje gedronken. Het was ondertussen erg warm geworden, stel voor dat een haarfőhn, op standje heet, recht in je gezicht blaast, het ontneemt je de adem. Nou zo’n gevoel hadden wij, toen we weg gingen van het museum, 40+ gaf de thermometer aan, het was erg heet, blij dat we op het achterdek van de boot enige verkoeling konden vinden. Een dag later hebben we de camper opgehaald en alle spullen die we ingekocht hebben, er in gedouwd, we kregen een leuk campertje mee en waren benieuwd of alles er in zou passen. Els had de route al snel gevonden en wederom was het even wennen met het links rijden en dat het stuur aan de rechterkant zit. En dan ook nog schakelen. Ach, het went snel. Wel opletten dat je links blijft rijden. Na een uurtje zijn we op de camping aangekomen, ons geïnstalleerd en onze eerste kennismaking met het wonderschone strand gehad.