Clare Australie

Adelaide Clare,

Wat er de vorige keer mis ging, we weten het niet en heb van alles geprobeerd om het verslag er als nog in te krijgen, maar helaas.
Dan maar een nieuwe poging wagen om een verslag te plaatsen.
Inmiddels zijn we vertrokken uit de stad Adelaide en de eerste kilometers gemaakt met de 4x4 Toyota Landcruiser, een monster van een auto, we moesten weer wennen aan de auto, het verkeer, de versnellingsbak, eigenlijk weer aan alles, vooral het links rijden. Met grote letters staat er dan ook aan de bestuurders kant "keep left", niet onnodig, vooral als je van een parkeerplaats komt of een rotonde wil nemen. En als het verkeer dan van allekanten komt, is het even oppassen geblazen, maar na een 100 km, raken we al aardig gewend, maar het blijft in het begin even oppassen.
Het is een grote auto, met alles erop en eraan, drie slaapplaatsen, een buiten keuken, stoelen, tafel, lakens, noem maar op, helemaal compleet. Er zit zelfs aan drie kanten een luifel, "unbelievable".
Afijn, eerst maar boodschappen gaan doen en groot inkopen, zoals zout, peper, boter en allerlei andere dingen die je nodig hebt, even vergeten dat de winkels qua assortiment, niet te vergelijken zijn met de Groot grutter in Nederland, winkels als Coles, Target, Woolwirth zijn de ideale winkels om alles in èèn keer binnen te halen. Maar wat zijn het gigantische grote winkels en hun aanbod Is overweldigend, veel, heel veel. Goed, na anderhalf uur rond te hebben gelopen en een winkelwagen vol te hebben geshopped, en natuurlijk vele Australische dollars armer, hebben wel de auto ingeladen en besluiten om op de plaats van bestemming, de auto te reorganiseren. En zo economisch mogelijk, zodat wel overal makkelijk bij kunnen.
De planning was om naar het plaatsje Clare te rijden, zo'n 130km, meteen ff wennen en aan het verkeer wennen. Clare is een klein plaatsje, maar wel voorzien van de belangrijkste winkels, wat nog belangrijker, (lees leuker), is dat het plaatsje omringd is door verschillende wijngaarden, vineyards, waar we natuurlijk een bezoekje aan willen wagen.
We besluiten om naar een camping te rijden om op deze manier te wennen aan alles en vanuit de camping wat uitstapjes te maken. Voor het plaatsje Clare, is een camping en zo tegen een uur of vijf rijden we de camping op en gaan naar de receptie, tot onze verbazing, zegt een aller vriendlijkste mevrouw, dat ze eigenlijk geen plek meer hebben, het Is een long weekend in Adelaide en omgeving en dan vind de Australiër, het nodig, om met hordes de campings te bezoeken met trailers ,campers, caravans en gigantische vouwwagens, alles allemaal een stukje groter en ruiger dan wat wij gewend zijn in Nederland. Het was al laat en de duisternis valt al snel, gelukkig had ze nog een heel klein plekje in een hoek van de camping, wij allang blij, camper neergezet, bleek toch nog een redelijke plek te zijn, we besluiten niet zoveel meer te doen, dan het hoog nodige en iets klaar te maken om te gaan eten. Tja, da's natuurlijk makkelijk, vleesje en maïskolven op de bbq, zelfgemaakte salade en klaar. Heerlijk gegeten, glaasje water en een kopje koffie toe.
We waren best wel moe door alle indrukken en niet gauw daarna, lagen we op èèn oor te slapen, althans Els, ik hoorde haar al snel het geluid van een sputteren diesel maken wat inhoud dat mw.de binnenkant van haar oogleden lag te bekijken. Ik moest ff wennen aan de omgeving en de stilte, dit in vergelijk met de herrie die we in het hotel hadden in het centrum van Adelaide. De mensen liggen hier al vroeg te slapen, staan ook erg vroeg op, dus rond 22:00/ 22:30 uur, is het dan ook muisstil. Weldra viel ook ik inslaap.

De volgende dag, natuurlijk al vroeg wakker door het geroezemoes van de andere campinggasten, was trouwens vergeten om te benadrukken dat het idd dus bommetje vol was, families met veel kinderen en allemaal op de mountenbike en maar rondjes voor je auto aan het rijden.
Dus de volgende dag een klein trip gepland om Els ook aan de auto en het verkeer te laten wennen. Klein tripje dachten we, al gauw kwamen we er achter dat de bewegwijzering in dit gedeelte van Australië, ietwat te wensen overlaat en dat de afstanden ietwat ruimer zijn dan op de kaart staan aangegeven. Die dag in totaal toch zo'n kleine 300km weggereden, wat we helemaal niet van plan waren. Moe, warm en zweterig waren we blij dat we weer op ons plekje stonden, de temperatuur maakt het er ook na dat, vooral bij Els, de energie met rasse schreden, naar het nul punt was gedaald. Ze was ff van slag, vandaag ging het een stuk beter trouwens.
Het koelt trouwens s'avonds best wel snel af en we moeten een laken over ons heeft trekken om het niet te koud te krijgen als we gaan slapen.

We zitten nu nog buiten, het is 20:00 uur en het Is al aardig donker, rond om ons heen horen we de verschillende geluiden van vogels zoals de verschillende soorten parkieten, papegaaien, cookebaru's (of zoiets) en mackpie's. Een kakafonie van geluiden die elkander over schreeuwen en vijf minuten later is het weer muisstil, heel apart.
Morgen zijn we van plan om door te reizen naar de Flinders range, we zijn heel benieuwd, hoe het er daar zal uitzien, veel over gelezen.
Nu is het welletjes geweest. Even bij komen van een vermoeiende dag.
We hebben een lange wandeling gemaakt naar èèn van de vele vineyards.
Sevenhill vineyard, geproefd en wat meegenomen. Even op ijs leggen en morgen "proberen".

Foto's volgen.
Later....E&E